المتشابهات ج٤

عنوان الكتاب:المتشابهات ٤
تأليف: السيد أحمد الحسن
الجزء:الرابع
التسلسل:35
الطبعة: الثانية
سنة الإصدار: 2010
سنة الطبع: 2010

فهرست

تقدیم

پیش‌گفتار

پرسش ١٢٢: معنای سخن امام حسین (علیه السلام)(چه بسیار اندوه شدیدی که دل در آن ناتوان گردد).

پرسش ١٢٣: چرا امام حسین (علیه السلام)طفل شیر خوارش عبد الله را همراهش برد؟

پرسش ۱۲۴: معنای آیه‌ی ﴿وَجَعَلْنَا الليْلَ وَالنَّهَارَ آيَتَيْنِ فَمَحَوْنَا آيَةَ الليْلِ....﴾

پرسش ۱۲۵: چرا قابیل هابیل را کشت؟

پرسش ۱۲۶: معنای آیه‌ی ﴿وَكَانَ الْإِنْسَانُ أَكْثَرَ شَيْءٍ جَدَلًا﴾ .

پرسش ۱۲۷: معنای توصیف خداوند سبحان به )الجواد الواسع(

پرسش ۱۲۸: معنای آیه‌ی ﴿قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي....﴾

پرسش ۱۲۹: حق تعالی می‌فرماید ﴿أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ....﴾.

پرسش ۱۳۰: معنای فرمایش امیرالمؤمنین (علیه السلام): (ای دنیا! غیر از من را بفریب....) و طلاق چیست؟

پرسش ۱۳۱: حق تعالی می‌فرماید: ﴿وَاللهُ غَالِبٌ عَلَی أَمْرِهِ....﴾

پرسش ۱۳۲: حق تعالی می‌فرماید: ﴿فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسُّوقِ وَالْأَعْنَاقِ﴾

پرسش ۱۳۳: حق تعالی می‌فرماید ﴿وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمَانَ....﴾ .

پرسش ۱۳۴: حق تعالی می‌فرماید: ﴿إِنَّ الَّذينَ قالُوا رَبُّنَا اللهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلائِکَةُ﴾...

پرسش ۱۳۵: چرا زمینه‌سازی برای امام مهدی (علیه السلام)در عراق قرار دارد؟

پرسش ۱۳۶: معنای فرمایش امیرالمؤمنین (علیه السلام)در دعای صباح چیست؟ (عقل من مغلوب است).

پرسش ۱۳۷: معنای این حدیث چیست؟ فاطمه (علیها السلام) همان شب قدر است.

پرسش ۱۳۸: آیه‌ی ﴿ شما را از يک نفْس بيافريد....﴾

پرسش ۱۳۹: حق تعالی می‌فرماید ﴿ پس بار ديگر نظر کن........﴾

پرسش ۱۴۰: مقصود از سگ اصحاب کهف چیست یا کیست؟

پرسش ۱۴۱: حق تعالی می‌فرماید: ﴿رَبُّ الْمَشْرِقَيْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَيْنِ﴾

پرسش ۱۴۲: آیه‌ی ﴿وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلهِ الَّذي صَدَقَنا وَعْدَهُ....﴾

پرسش ۱۴۳: آیه‌ی ﴿فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّماءُ فَکانَتْ وَرْدَةً کَالدِّهانِ﴾

پرسش ۱۴۴:یمانی کیست؟ و ویژگی‌هایش کدام است؟

پرسش ۱۴۵:آیه‌ی ﴿وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِّنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ﴾

پرسش ۱۴۶: حق تعالی می‌فرماید: ﴿يَوْمَ يَجْمَعُ اللهُ الرُّسُلَ فَيَقُولُ ماذا أُجِبْتُمْ﴾

پرسش ۱۴۷:آیا تمام قرآن از طریق جبرئیل (علیه السلام)نازل شده است؟

پرسش ۱۴۸: دلیل قرآنی بر حرمت امامت زن.

پرسش ۱۴۹: حق تعالی می‌فرماید: ﴿إِنَّ الَّذينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلائِکَةُ ظالِمي‏ أَنْفُسِهِمْ﴾

پرسش ۱۵۰: آیه‌ی ﴿قُلْ يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ﴾

پرسش ۱۵۱: سؤال از آیه‌ی ﴿قَالَ يَا هَارُونُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَيْتَهُمْ ضَلُّوا * أَلَّا تَتَّبِعَنِ...﴾

پرسش ۱۵۲: آیه‌ی ﴿وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي....﴾

پرسش ۱۵۳: آیا بر ابلیس به خاطر سجده نکردن گناهی وارد است؟

پرسش ۱۵۴: پاداش ابلیس (لعنه الله) که مدتی طولانی خدا را عبادت می‌کرد، چیست؟

پرسش ۱۵۵: حق تعالی می‌فرماید: ﴿وَالتِّينِ وَالزَّيْتُونِ﴾... .

پرسش ۱۵۶: آیه‌ی ﴿فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَا﴾.

پرسش ۱۵۷: چگونه علم معصوم زیاد می‌شود؟

پرسش ۱۵۸: آیه‌ی ﴿وَكَذَلِكَ جَعَلْنَاكُمْ أُمَّةً وَسَطًا﴾

پرسش ۱۵۹: تفسیر سوره‌ی عصر از نگاهی دیگر.

پرسش ۱۶۰: آیه‌ی ﴿إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَةَ عَلَى السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ﴾...

پرسش ۱۶1: آیه‌ی (و وَإِذَا قُرِئَ عَلَيْهِمُ الْقُرْآنُ لا يَسْجُدُونَ)

پرسش ۱۶۲: آیه‌ی (وَلَقَدْ صَرَّفْنَا فِي هَذَا الْقُرْآنِ لِلنَّاسِ مِن كُلِّ مَثَلٍ)

پرسش ۱۶۳: آیه‌ی ﴿فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ....﴾

پرسش ۱۶۴: آیه‌ی ﴿فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ﴾ .

پرسش ۱۶۵: آیه‌ی ﴿مَن كَانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا....﴾

پرسش ۱۶۶: آیه‌ی ﴿وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ....﴾ (و حق خويشاوندان را ادا کن....)

پرسش ۱۶۷: درباره‌ی آیه‌ی ﴿وَسِيقَ الَّذِينَ كَفَرُوا إِلَى جَهَنَّمَ زُمَرًا....﴾

پرسش ۱۶۸: آیه‌ی ﴿إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ أَنتُمْ لَهَا وَارِدُونَ﴾

پرسش ۱۶۹: تاریکی‌های سه‌گانه‌ی یاد شده در قرآن کدام است؟

پرسش ۱۷۰: معنای «ترس او را پس از نگرانی به ایمنی بدل کن تا تو را بندگی کند و شریکت قرار ندهد».

پرسش ۱۷۱: آیه‌ی ﴿وَهُوَ اللهُ لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ لَهُ الْحَمْدُ فِي الْأُولَى وَالْآخِرَةِ﴾

پرسش ۱۷۲: معنی «ن» در قرآن کریم و «ب» در بسمله چیست؟

پرسش ۱۷۳: چرا  عمر با محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و علی (علیه السلام) دشمنی ورزید نه ابلیس (لعنه الله)؟!

پرسش ۱۷۴: چگونه زنده ماندن یونس(علیه السلام)در شکم ماهی را اثبات می‌کنید؟

پرسش ۱۷۵: آیه‌ی ﴿قُلْ أَإِنَّکُمْ لَتَکْفُرُونَ بِالَّذي خَلَقَ الْأَرْضَ في‏ يَوْمَيْنِ وَ تَجْعَلُونَ لَهُ أَنْداداً﴾

پرسش ۱۷۶: آیه‌ی ﴿فَهَزَمُوهُمْ بِإِذْنِ اللهِ وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوتَ﴾

پرسش ۱۷۷: چه‌کسی ابلیس لعنت الله علیه را می‌کُشد؟

پرسش ۱۷۸: هدف از آفرینش انسان چیست؟

پرسش ۱۷۹: داستان حضرت عیسی(علیه السلام) چیست و چگونه بر آنان مشتبه شد؟

پرسش ۱۸۰: تفسیر این فرمایش ائمه (علیهم السلام) چیست؟ «امر ما سرّی است در سرّ....»

پرسش ۱۸۱: آیه‌ی ﴿وَ نادَيْناهُ مِنْ جانِبِ الطُّورِ الْأَيْمَنِ....﴾

پرسش ۱۸۲: چرا سگ با این‌که باوفاترین حیوانات است در عین حال نجس‌ترین آن‌ها هم می‌باشد؟

قَالَ أَمِيْرُ المُؤمِنِينَ عَلِيِّ بنِ أَبِي طَالِبٍ (علیه السلام) :

( أيُّهَا النَّاسُ ، خُذُوْهَا عَنْ خَاتَم ِالنَّبِيّينَ (صلی الله علیه و آله و سلم)، إنّهُ يَمُوْتُ مَنْ مَاتَ مِنّا وَلَيْسَ بِمَيّتٍ ، وَيَبْلَى مَنْ بُلِيَ مِنّا وَلَيْسَ بِبَالٍ ، فَلا تَقُوْلُوْا بِمَا لا تَعْرِفُوْنَ ، فَإنَّ أَكْثَرَ الحَقِّ فِيْمَا تُنْكِرُوْنَ ، وَاعْذِرُوْا مَنْ لا حُجَّةَ لَكُمْ عَلَيْهِ )

امیر المؤمنین علی بن ابی‌ طالب (علیه السلام)می‌فرماید:

(ای مردم! این حقیقت را از زبان خاتم پیامبران (صلی الله علیه و آله و سلم) بیاموزید: هر که از ما می‌میرد، در حقیقت نمرده و هر که از ما کُهنه شود در حقیقت کهنه نشده است. پس آنچه را که نمی‌دانید نگویید؛ چرا که بیش‌تر حق در آن چیزی است که شما نمی‌شناسید و بر آن کس که حجتی ندارید معذور بدارید).

بسم الله الرحمن الرحیم

الإهـــــداء

إلى البداية والنهاية، الألف والياء

إلى الخاتم لما سبق إلى الفاتح لما استقبل

إلى محمد بن عبد الله (صلی الله علیه و آله و سلم) متمثلاً بهذه الأبيات:

هـذه آمـنةُ بنتِ وهـبْ     *     أقبلت تحملُ لاهـوتَ الأبدْ

فاسجدوا ذلاً له فيمن سجدْ     *      فله الأملاك خـرّتْ سجداً

إذ تجلى نـوره في آدمِ

بسم الله الرحمن الرحیم

به ابتدا و انتها، الف و یا

به ختم کننده‌ی آنچه گذشت و به گشاینده‌ی آنچه در پیشِ رو است.

به محمد بن عبد الله (صلی الله علیه و آله و سلم) که این ابیات تمثیلی از او است:

این است آمنه، بنت وهب

روی آورده در حالی که حامل لاهوت ابدی است

با فروتنی بر آن که سجده شد، سجده گزارید

که همه‌ی فرمان‌روایان بر او به سجده درافتادند

آن هنگام که نورش در آدم تجلّی یافت.^([1])

إلى أبي الأئمة وخليل النبوة والمخصوص بالإخوة

إلى يعسوب الدين والإيمان وكلمة الرحمن

إلى ميزان الأعمال ومقلب الأحوال وسيف ذي الجلال وساقي السلسبيل الزلال

إلى صالح المؤمنين ووارث علم النبيين والحاكم يوم الدين

به پدر امامان، خلیل نبوّت و اختصاص یافته به برادری

به آقا و سرور دین و ایمان و کلمه‌ی رحمان

به میزان اعمال، دگرگون‌کننده‌ی احوال، شمشیر ذوالجلال و نوشاننده‌ی سلسبیل گوارا

به اصلاح‌گر مؤمنان، وارث علم پیامبران و حاکم روز دین

إلى شجرة التقوى وسامع السر والنجوى

إلى حجة الله البالغة ونعمته السابغة ونقمته الدامغة

إلى الصراط الواضح والنجم اللائح والإمام الناصح علي بن أبي طالب (علیه السلام)

إلى السر المكنون المخزون

إلى باب التوحيد فاطمة بنت محمد (علیها السلام)

به درخت تقوا، و شنوای سِرّ و نجوا

به حجّت بالغه‌ی خداوند، و نعمت تامّ او، و کیفر کوبنده‌اش

به صراط آشکار، ستاره‌ی درخشان و امام نیک سیرت، علی بن ابی طالب (ع)

به سرّ پنهانِ ذخیره شده

به دروازه‌ی توحید، فاطمه، دخت محمد (علیها السلام)

إلى حدود الصراط المستقيم الحسن والحسين 

إلى القرآن الناطق والكتاب المبين والأئمة المرسلين المُكَذَّبين المظلومين من آل طه ويس . . .

علي بن الحسين، ومحمد بن علي

وجعفر بن محمد، وموسى بن جعفر

وعلي بن موسى، ومحمد بن علي

وعلي بن محمد، والحسن بن علي

إلى بقية الله في أرضه .. أبي ونور عيني الإمام المهدي (علیه السلام)

روحي فداك …

به کرانه‌های صراط مستقیم، حسن و حسین

به قرآن ناطق، کتاب روشن و امامان فرستاده شده‌ی تکذیب شده‌ی ستم شده از آل طه و یس....

علی بن الحسین و محمد بن علی

و جعفر بن محمد و موسی بن جعفر

و علی بن موسی و محمد بن علی

و علی بن محمد و حسن بن علی

به بقیه الله در زمین.... پدرم و نور چشمم، امام مهدی (علیه السلام)

که جانم فدایت باد....

أبتاه قل على العداة معيني

أبتاه هذا السامري وعجله عُبـِدا ومال الناس عن هارون

أبتاه عبيدك يدّعون أنهم ورثوك ، ويدّعون انك ورثّتهم بأمر السماء ، أمر السماء والدين

ويدّعون أنهم الولاة وخلفاؤك دوني

أبتاه لم يبقوا من الإسلام إلا اسمه ورسم من القرآن ……

پدرم! در برابر دشمنان، یاورانم اندک‌اند.

پدرم! این سامری و گوساله‌اش بندگی می‌شوند و مردم از هارون روی برتافته‌اند.

پدرم! بندگانت مدعی وارث بودن تواَند و ادعا می‌کنند تو امر آسمان را به آنان به ارث گذارده‌ای؛ امر آسمان و دین را! و ادعا می‌کنند آنان والیان و جانشینان تو به جای من هستند.

پدرم! از اسلام جز اسمش و از قرآن جز رسمی بر جای نمانده است....

وحتى الاسم والرسم لم يسلما فما عاد عندهم مَنْ كَسَرَ ضلع الزهراء وأسقَطَ جنينها وضَرَبَها بالسوط ابن صهاك الملعون

ولم يعد عندهم هذا اللعين يمثل الجبت والطاغوت وأصل كل فرعون

وعندهم حديث آبائك مشكوك وعقولهم (نكراؤهم وشيطنتهم) تمّت فمنها يؤخذ الدين

وعندهم جدك الأكبر محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) عبثاً أوصى بالأئمة والمهديين من بعده، وعبثاً (وحاشاه) سماني باسمي في الوصية وقال أول المهديين وأول المؤمنين

و حتی اسم و رسم نیز سالم نمانده است. در نظر آنان، آن کس که پهلوی زهرا (علیها السلام) را شکست، فرزندش را سِقط کرد و او را تازیانه زد، آن پسر صهاک، ملعون به حساب نمی‌آید.

و این ملعون، در نظر آنان تمثیل جبت و طاغوت و اصل و ریشه‌ی تمام فرعونیان به شمار نمی‌رود.

و در نظر آنان، حدیث پدرانت مشکوک و عقل‌های‌شان (شیطنت و پلیدی‌های‌‌شان) کامل است و دین از اینها برداشت می‌شود.

و در نظر آنان، جدّ بزرگت حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) پس از خود بیهوده به ائمه و مهدیین وصیت نمود و بی‌جهت (که هرگز چنین نیست) مرا در وصیّت نام برد و فرمود اولین مهدیین و اولین مؤمنان.

وعندهم بجدك المصطفى محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) سيد الكونين يتمثل الشيطان بالرؤيا وبالكشف اليقين

لم تعد لمحمد (صلی الله علیه و آله و سلم) والأئمة حرمة عندهم ولا القرآن ولا العلم والحكمة ولا لله سبحانه المستخار عن علمٍ مكنونٍ ومخزون

نكسوا حتى أمسى عندهم أقوال آبائك : اسألوا الآتي عن العظائم وما بين دفتي الكتاب المبين

ليس حجة، بل كل ما قال محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) والأئمة من آبائك وما قلت روحي فداك خفيف في ميزانهم قولكم وترجح عندهم كفة عقلهم (نكرائهم وشيطنتهم) وكفّة كل رجس عتل زنيم

أبتاه (إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي) فهل سأحمل خشبتي مرة أخرى

و در نظر آنان، شیطان در رؤیا و مکاشفه به یقین می‌تواند به صورت جدّ برگزیده‌ات محمد مصطفی(صلی الله علیه و آله و سلم) آقا و سید هر دو جهان، متمثّل شود.

در نظر آنان، نه برای محمد (صلی الله علیه و آله و سلم)، نه برای ائمه و نه برای قرآن، علم و حکمت و نه برای خداوند سبحان حرمتی باقی نمانده است که از او طلب خیر و استخاره از علم پوشیده‌ی ذخیره‌شده گردد.

آنچنان واژگونه شدند که دیگر سخن پدرانت برایشان حجّت نیست: اینکه از کسی که می‌آید از امور بزرگ و عظیم در محتوای کتاب مبین سوال کنید، حجّت نیست و حتی هر آنچه محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه از پدرانت فرموده‌اند و هر آنچه شما که جانم فدایت باد فرموده‌ای، در ترازوی نظرشان سبک و کم‌ارزش است و در نزد آنان، کفه‌ی ترازوی عقلشان (شیطنت و پلیدی‌ها) و کفه‌ی ترازوی هر ناپاک عیب‌جوی متکبّر بی‌اصل و نسب، رجحان و برتری دارد.

پدرم! ﴿ اين قوم مرا زبون يافتند و نزديک بود مرا بکشند ﴾ ؛ پس آیا بار دیگر صلیبم را به دوش خواهم کشید؟

وأنا المعروف في السماء نجمة الصبح ودرع الأنبياء والحصن الحصين

وأنا الأسد الذي كر مع الكرار في بدر وأحد وحنين

وأنا حبيب الرسول وبرعمه الطبين بأمور الدين

وأنا ص ونهر من الجنة تلقى فيه أعمال العباد

وأنا الحجر والركن اليمين

این در حالی است که من در آسمان معروف به ستاره‌ی صبح، زره انبیا و قلعه‌ی نفوذناپذیر هستم!

من همان شیری هستم که همراه علی (علیه السلام)در بدر و احد و حنین غرّید،

و من همان حبیب رسول و شکوفه‌ی شفابخش او به امور دینم،

و من «ص» و نهری از بهشتم که اعمال بندگان در آن افکنده می‌شود،

و من همان حَجَر و رکن یمانی هستم.

أبتاه إليك أشكو

وإنما شكواي إلى الحق اليقين والقادر الناصر المبين

قلَّ يا أبتاه على الحق ناصري، وعدوي الباطل لا يعدّ الناصر والمعين

كما قل ناصر جدك أمير المؤمنين، وزرافات تنصر ابن صهاك اللعين

وكما قل ناصر جدك الحسين وسبعون ألفاً ينصرون ابن الزناة يزيد بن ميسون

جوّزوا الشورى وسقيفة الطغاة التي غرست قصباتها في صدر الحسين

پدرم! به تو شکایت می‌کنم،

و شکایت من جز به درگاه حقّ یقین و قادرِ یاور آشکار نیست.

پدرم! یارانم در راه حق، اندک‌اند و یاوران دشمن باطلم در شماره نمی‌گنجند.

همانگونه که یاران جدت امیر المؤمنین (علیه السلام)اندک بودند در حالی که جمعیت‌های فراوان، فرزند صهاک لعین را یاری می‌دادند.

همانگونه که یاران جدت حسین (علیه السلام)اندک بودند در حالی که هفتاد هزار نفر آن فرزند زنا، یزید بن میسون را یاری دادند.

مجوّز شورا و سقیفه‌ی طاغیان و سرکشانی که ثمره‌اش سینه‌ی حسین (علیه السلام)را شکافت، صادر کردند.

أبتاه أقسم عليك بنرجس العسكري ابنة الوصي شمعون

أمك وأمي الطاهرة الزكية سيدة الحصون

وأنت لا ترد لها يداً مدت إليك يا ابن البتول سيدة نساء العالمين

أبتاه أغثني وفرج الكرب يا غياث المستغيثين

أبتاه نصرك الموعود فقد طالت مع العداة سنين

پدرم! تو را به نرجس عسکری دختر شمعون وصی سوگند می‌دهم،

مادر تو و مادر من که بانویی زکیه و طاهره و به دور از گناه بود.

در حالی که تو دستی را که به سویت دراز شود، رد نمی‌کنی، ای پسر بتول، سرور زنان دو عالم!

پدرم! به فریادم برس و سختی را بگشای، ای فریادرس یاری‌خواهان!

پدرم! پیروزی تو موعود است و سال‌ها با دشمنان به درازا کشید.

أبتاه قد مررت بكل طغاة الأرض مع نوح وإبراهيم وموسى الكليم

وعيسى ومحمد وعلي ومع الحسين

أبتاه لكني لم أرَ طغاة كطغاة اليوم مستكبرين مجون

أبتاه إن تنصر فنصرك منقذي

وإن قلت اصبر فصبر جميل والله معين

ابنكم

أحمد الحسن

پدرم! با همه‌ی سرکشان زمین همراه با نوح، ابراهیم و موسی کلیم

و همراه با عیسی، محمد و علی و همراه با حسین بوده‌ام،

ولی ای پدرم! سرکشانی همچون سرکشان هواپرست و گستاخ امروز، هرگز نیافتم.

پدرم! اگر یاریم کنی، یاریت نجاتم دهد

و اگر بفرمایی صبر، پس صبری زیبا، و خداوند یاریگر است.

فرزند شما

احمد الحسن