بخش دوم: طهارت با آب ، وضو و غسل، مبحث وضو دارای چهار فصل است: فصل اول: مواردی که موجب باطل شدن وضو می‌شود

الركن الثاني : في الطهارة المائية

بخش دوم: طهارت با آب

وهي: وضوء، وغسل.

که شامل وضو و غسل می‌شود.

وفي الوضوء فصول:

مبحث وضو دارای چهار فصل است:

الأول: في الأحداث الموجبة للوضوء

فصل اول: مواردی که موجب باطل شدن وضو می‌شود

وهي ستة : خروج البول، والغائط، والريح من الموضع المعتاد.

که شامل شش مورد است: خروج ادرار، مدفوع و باد شکم^([20]) از محل معمول آن.

ولو خرج الغائط من الأمعاء الدقيقة لا ينقض ومن الغليظة ينقض. ولو اتفق المخرج في غير الموضع المعتاد نقض، وكذا لو خرج الحدث من جرح ثم صار معتاداً.

اگر مدفوع از رودۀ باریک شکم خارج شود باطل­کننده نیست، اما اگر از رودۀ بزرگ خارج شود باطل­کننده است. اگر مخرج در محل غیرمعمول خود قرار داشته باشد وضو را باطل می‌کند؛ همچنین اگر حَدَث (ادرار، مدفوع یا باد شکم) از جای زخمی که بعدها به محل دائمی خروج تبدیل شود بیرون بیاید، باطل کنندۀ طهارت است.^([21])

والنوم الغالب على الحاستين، وفي معناه كل ما أزال العقل من إغماء أو جنون أو سكر. والإستحاضة القليلة .

همچنین خواب به‌گونه‌ای که بر دو حس بینایی و شنوایی غلبه کند (انسان نه چیزی ببیند و نه چیزی بشنود) و هر چیز دیگری که عقل را زایل کند مانند اغما، بی‌هوشی، جنون و مستی. «استحاضۀ قلیله» (خروج خون از زن بعد از زمان معمول حیض) نیز باطل کنندۀ وضوست.

ولا ينقض الطهارة مذي، ولا وذي، ولا ودي، ولا دم ولو خرج من أحد السبيلين عدا الدماء الثلاثة (الحيض والنفاس والإستحاضة)، ولا قيء، ولا نخامة، ولا تقليم ظفر، ولا حلق، ولا مس ذَكَر، ولا قُبِل ولا دبر، ولا لمس امرأة، ولا أكل ما مسته النار، ولا ما يخرج من السبيلين إلا أن يخالطه شئ من النواقض.

موارد زیر باطل‌کنندۀ وضو نیست: خروج مذی،^([22]) وذی،^([23])ودی،^([24]) و خروج خون اگرچه از مجرای ادرار و مدفوع باشد(البته خون­های سه‌گانۀ حیض، نفاس و استحاضه مبطل وضو هستند)، استفراغ، خلط انداختن، ناخن گرفتن، تراشیدن مو، دست زدن به آلت مرد و زن یا مقعد آن‌ها، لمس کردن زن، خوردن آنچه آتش به آن خورده باشد و سایر چیز­هایی که از راه دو عورت خارج شود، مگر آنکه همراه مبطلات (بول، غائط یا منی) باشد.^([25])

[20] - گاهی به انسان حالتی دست می‌دهد که در شکم خود احساس می‌کند گاز وجود دارد و در خارج شدن آن و بطلان وضو شک می‌کند که در این حالت، حکم به طهارت داده می شود. (احکام الشریعه بین السائل و المجیب جزء اول، طهارت: ص 25)

[21] - در مواقعی که به دلیل بیماری به موضعی از بدن شخص لوله­ای را متصل می‌کنند تا ادرار از آن خارج گردد هرچند که خروج ادرار در این حالت بدون ارادۀ بیمار انجام می‌شود ولی موجب بطلان وضو می‌گردد. (احکام الشریعه بین السائل و المجیب جزء اول، طهارت ص 25)

[22]- مایع رقیق و چسبناکی است که معمولاً پس از ملاعبه و بوسیدن و... از شخص بیرون می­آید. زن نیز اگر منی از او خارج گردد باید غسل نماید اما اگر بعد از ملاعبه با همسرش از او مایعی خارج گردد، مبطل وضو نیست و غسل را نیز واجب نمی‌کند، مگر این‌که همراه با لرزش بدن و یا شهوت (علامات منی) باشد. (احکام الشریعه بین السائل و المجیب جزء اول، طهارت: ص 26)

[23]- مایع که بعد از خارج شدن منی از انسان خارج می‌شود. (احکام الشریعه بین السائل و المجیب جزء اول، طهارت: ص 26)

[24]- مایع سفیدرنگ غلیظی است که گاهی بعد از ادرار خارج می‌شود. (احکام الشریعه بین السائل و المجیب جزء اول، طهارت: ص 26)

[25]- مانند این­که از محل خروج مدفوع چند سنگ‌ریزه خارج شود بدون اینکه آغشته به مدفوع باشد، که وضو را باطل نمی‌کند. (احکام الشریعه بین السائل و المجیب جزء اول، طهارت: ص 26)