شاخه‌ای که از تنه‌ی یسّی بیرون می‌آید:

الغصن الخارج من جذع  يسّى:

شاخه‌ای که از تنه‌ی یسّی بیرون می‌آید:

س٢/ يُفسِّر القساوسة والكنيسة الغصن الذي ينبت من جذع يسى بالمسيح ع، فهل هذا صحيح ؟

پرسش ٢: کشیش‌ها و کلیسا شاخه‌ای را که از تنه‌ی یسّی می‌روید، به مسیح ع تفسیر نموده‌اند. آیا این صحیح است؟
 

الجواب: سؤالك عن الغصن الوارد في اشعياء:

پاسخ: پرسش شما در مورد شاخه‌ای است که در اشعیا آمده است:
 

إشعيا- الأصحاح الحادي عشر:

«1 ويخرج قضيب من جذع يسى وينبت غصن من أصوله 2 ويحل عليه روح الرب روح الحكمة والفهم روح المشورة والقوة روح المعرفة ومخافة الرب. 3 ولذته تكون في مخافة الرب فلا يقضي بحسب نظر عينيه ولا يحكم بحسب سمع أذنيه. 4 بل يقضي بالعدل للمساكين ويحكم بالإنصاف لبائسي الأرض ويضرب الأرض بقضيب فمه ويميت المنافق بنفخة شفتيه. 5 ويكون البر منطقة متنيه والأمانة منطقة حقويه 6 فيسكن الذئب مع الخروف ويربض النمر مع الجدي والعجل والشبل والمسمن معاً وصبي صغير يسوقها. 7 والبقرة والدبة ترعيان. تربض أولادهما معاً والأسد كالبقر يأكل تبناً. 8 ويلعب الرضيع على سرب الصل ويمد الفطيم يده على حجر الأفعوان. 9 لايسوؤون ولا يفسدون في كل جبل قدسي لأن الأرض تمتلئ من معرفة الرب كما تغطي المياه البحر. 10 ويكون في ذلك اليوم أن أصل يسى القائم راية للشعوب إياه تطلب الأمم ويكون محله مجداً 11 ويكون في ذلك اليوم أن السيد يعيد يده ثانية ليقتني بقية شعبه التي بقيت من أشور ومن مصر ومن فتروس ومن كوش ومن عيلام ومن شنعار ومن حماة ومن جزائر البحر. 12 ويرفع راية للأمم ويجمع منفيي إسرائيل ويضم مشتتي يهوذا من أربعة أطراف الأرض».

اشعیا ـ اصحاح یازدهم:

«1 و از تنه‌ی یسّی شاخه‌ای خارج می‌شود و شاخه‌ای از ریشه‌هایش خواهد شکفت 2 و روح پروردگار بر او قرار خواهد گرفت، روح حکمت و فهم، روح مشورت و قدرت، روح معرفت و ترس از خداوند 3 و خوشی او در ترس از پروردگار خواهد بود. او فقط بر وفق مشاهده‌ی چشمش قضاوت نمی‌کند و موافق شنیده‌ی گوش‌هایش حکم نمی‌دهد 4 بلکه مسکینان را با عدالت داوری خواهد کرد و در میان بی‌نوایانِ زمین با انصاف حکم خواهد راند. زمین را با عصای دهانش می‌زند و منافق با نفس لب‌هایش خواهد مرد 5 کمربند کمرش، عدالت و کمربند میانش، امانت خواهد بود 6 پس گرگ با گوسفندان سکونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و گوساله با شیر و پرواری‌ با هم‌، و طفلی كوچک آنها را خواهد راند 7 و گاو با خرس‌ خواهد چرید و بچه‌های‌ آنها با هم‌ خواهند خوابید و شیر مثل‌ گاو كاه‌ خواهد خورد. 8 و طفل‌ شیرخواره،‌ بر سوراخ‌ مار بازی‌ خواهد كرد و طفلِ از شیر باز داشته‌ شده،‌ دست‌ خود را بر خانه‌‌ی افعی‌ خواهد گذاشت. 9 و در تمام کوه مقدّس من، فساد نمی‌کنند و کار زشتی انجام نمی‌دهند زیرا زمین از معرفت پروردگار پُر می‌شود همان طور که آب، دریا را می‌پوشاند 10 و در آن روز ریشه‌ی یسّی به عنوان پرچمی برای مردم برپا خواهد شد و امّت‌ها فقط او را طلب خواهند کرد و او با جلال خواهد بود 11 و در آن‌ روز واقع‌ خواهد گشت‌ كه‌ خداوند بار دیگر دست‌ خود را دراز كند تا بقیه‌‌ی قوم‌ خویش‌ را كه‌ از آشور، مصر، فتروس‌، حبش‌، عیلام‌، شنعار، حَمات‌ و از جزیره‌های‌ دریا باقی‌ مانده‌ باشند، بازآورد. 12 و به‌ جهت‌ امّت‌ها پرچمی برافراشته‌، رانده‌شدگان‌ اسرائیل‌ را جمع‌ خواهد كرد و پراكندگان‌ یهودا را از چهار گوشه‌ی جهان‌ فراهم‌ خواهد آورد».
 

تفسيرهم الغصن بأنه عيسى ع غير صحيح، والنص يأبى تفسيرهم ⁽⁾ ويناقض عقيدتهم. فعيسى ع بحسب معتقدهم هو الرب المطلق نفسه، فكيف يخاف من الرب وتكون لذته في مخافة الرب ؟!! وربما يعلِّلون هذا باللجوء إلى عقيدة الأقانيم الثلاثة الباطلة والمتناقضة والتي بيَّنت بطلانها بالدليل في كتاب التوحيد ⁽⁾.

ولی اینکه آن شاخه را به عیسی ع تفسیر می‌کنند، صحیح نیست و این متن، تفسیر آنان را بر نمی‌تابد⁽⁾ و با عقیده‌شان سرِ ناسازگاری دارد. عیسی ع بر اساس عقیده‌ی آنان، همان پروردگار مطلق است؛ پس چگونه او از پروردگار می‌ترسد و خوشی او در ترس از پروردگار است؟!! شاید با پناه‌آوردن به عقیده‌ی اَقانیمِ سه‌گانه‌ی باطل و متناقض ـ‌که باطل بودنش را با دلیل و برهان در کتاب توحید بیان کردم‌ـ دلیل بیاورند.⁽⁾
 

وعيسى لم يحكم ولم يقضِ بين الناس، فهو لم يتمكّن من إقامة العدل أو إنصاف المظلومين، فكيف ينطبق عليه النص أعلاه ⁽⁾ ؟!

این در حالی است که عیسی حکومت نکرد و بین مردم قضاوت ننمود. بنابراین ایشان امکان بر پا داشتن عدالت یا انصاف برای مظلومان و ستم‌دیدگان را به دست نیاورد؛ پس چطور متن بالا بر او منطبق می‌شود؟!⁽⁾
 

وعيسى ع لم يتحقق في زمنه ما يصوّره النص من أنّ الأرض تمتلئ من معرفة الرب كما تغطي المياه البحر، ويكون لهذه المعرفة أثر وهو أنّ الأغنياء يواسون الفقراء، وأنّ القوي يعين الضعيف، وأن تخلو الأرض من الظلم تقريباً ... الخ.

آنچه این متن به تصویر می‌کِشد در زمان عیسی ع محقق نمی‌شود؛ اینکه زمین از شناخت پروردگار پر می‌شود، همان‌طور که از آب دریاها پر شده است. این شناخت باید تأثیری بر جای بگذارد؛ مانند اینکه ثروتمندان به فقیران کمک می‌کنند، و نیرومند ضعیف را یاری می‌دهد و به زودی زمین از ستم خالی می‌شود و...
 

النص كله تقريباً بعيد كل البعد عن عيسى ع وعن دعوته، فهل مثلاً جمع عيسى منفيي إسرائيل (يعقوب عندهم) ؟؟ وهل ضمَّ مشتتي يهوذا (ابن يعقوب عندهم) من أطراف الأرض؟؟ ولو قالوا: جمعهم وضمّهم بالإيمان به، أيضاً لا يصح؛ لأنّ دعوة عيسى ع إلى حين رفعه لم تتجاوز حدود مدن قليلة. بينما نجد النص يقول إنّ هذا الشخص يضم مشتتي يهوذا من أطراف الأرض، أي أنّ معنى النص: أنّ هذا الشخص يؤمن به في زمن بعثته أناس من كل دول العالم تقريباً بل ومن الدول النائية عن مكان بعثته بالخصوص (أطراف الأرض)⁽⁾. 

تقریباً تمامی محتوای متن از عیسی ع و دعوت ایشان به طور کامل به دور است. آیا به عنوان مثال عیسی، رانده‌شدگان‌ اسرائیل‌ (از نظر اینان یعقوب) را گرد آورده است؟؟ و آیا پراكندگان‌ یهودا (از نظر آنها، فرزند یعقوب) را از جای جای جهان گرد آورده است؟؟ اگر بگویند: آنان را گرد آورده و با ایمان به او، آنها را ضمیمه کرده است، این نیز صحیح نیست؛ چرا که دعوت عیسی ع تا هنگام بالا بردن ایشان، از محدوده‌ی شهرهای اندکی تجاوز نکرده بود. این در حالی است که متن می‌گوید: این شخص پراکندگان یهودا را از گوشه و کنار زمین گرد می‌آورد؛ به عبارت دیگر معنای متن چنین می‌باشد: در زمان برانگیخته شدن این شخص، مردم بسیاری تقریباً از تمامی دولت‌های عالم و به خصوص از سرزمین‌های دور دست نسبت به مکانِ برانگیخت ‌شدن او (گوشه و کنار زمین) به او ایمان می‌آورند.⁽⁾
 

«ويرفع راية للأمم ويجمع منفيي إسرائيل ويضم مشتتي يهوذا من أربعة أطراف الأرض»:

وكلمة يهوذا معناها بالعربي: (حمد) أو أحمد.

«12 و به‌ جهت‌ امّت‌ها پرچمی برافراشته‌، رانده‌شدگان‌ اسرائیل‌ را جمع‌ خواهد كرد و پراكندگان‌ یهودا را از چهار گوشه‌ی جهان‌ فراهم‌ خواهد آورد».

کلمه‌ی یهودا در زبان عربی به معنی «ستایش» یا «ستایش کرد» (حمد، أحمد) است.

جاء في التوراة في سفر التكوين - الأصحاح التاسع والعشرون:

«35 وحبلت أيضاً وولدت ابناً وقالت هذه المرة أحمد الرب. لذلك دعت اسمه يهوذا. ثم توقفت عن الولادة» ⁽⁾.

در تورات سِفر پیدایش اصحاح بیست و نهم آمده است:

«35 و بار ديگر حامله شده، پسری زاييد و گفت: اين مرتبه پروردگار را حمد می‌گويم. پس او را يهودا نام نهاد. سپس از زاييدن بازايستاد».⁽⁾
 

وكلمة إسرائيل معناها بالعربي: عبد الله ⁽⁾.

و کلمه‌ی «اسرائیل» در عربی به معنی «عبد الله» (بنده‌ی خدا) می‌باشد.⁽⁾
 

فيكون النص: «ويرفع راية للأمم ويجمع منفيي إسرائيل "عبد الله" ويضم مشتتي يهوذا "أحمد" من أربعة أطراف الأرض».

در نتیجه معنای این متن چنین می‌شود: «و به‌ جهت‌ امّت‌ها پرچمی برافراشته‌، رانده‌شدگان‌ اسرائیل‌ (عبد الله) را جمع‌ خواهد كرد و پراكندگان‌ یهودا (احمد) را از چهار گوشه‌ی جهان‌ فراهم‌ خواهد آورد».

والمشتتون الذين يجتمعون كقزع الخريف من أطراف الأرض لنصرة القائم (المهدي الأول أحمد) هم أنصار الإمام المهديu في آخر الزمان، كما هو معلوم من روايات محمد وآل محمد ص⁽⁾.

«پراكندگان‌» کسانی هستند که مانند ریختن برگ درختان پاییزی از گوشه و کنار زمین برای یاری قائم (مهدی اول، احمد) جمع می‌شوند. اینان انصار امام مهدی ع در آخرالزمان هستند؛ همان‌طور که از روایات محمد و آل محمد ع مشخص می‌باشد.⁽⁾