ركوع:

الركوع:

ركوع:

س٩٣/ يجب التكبير للركوع، هل يصح إخفاتاً ؟ وهل يصح التكبير في حال هويه للركوع أو أثناء الركوع قبل الذكر، وماذا لو نسى وتذكر أثناء الركوع، وكذا نفس السؤال يأتي للتكبير للسجود ؟

پرسش ۹۳:

تکبیر برای رکوع واجب است. آیا ادا کردن آن به حالت اخفات (با صدای آهسته) صحیح است؟ و آیا تکبیر گفتن در حال خم شدن برای رکوع و یا هنگامی که وارد رکوع شده اما هنوز ذکرش را نگفته، صحیح است؟ و اگر فراموش کند و در میان رکوع به یاد آورد چطور؟ همین پرسش برای تکبیر سجده نیز مطرح می‌باشد.

ج/ يصح اخفاتاً وأثناء الهوي للركوع، أو أثناء الركوع قبل الذكر. ولو نسي وتذكر وهو في الركوع كبر ولاشيء عليه، وكذا الحكم في السجود.

پاسخ:

با صدای آهسته ادا کردن، صحیح است، و در حالت خم شدن برای رکوع یا داخل رکوع پیش از گفتن ذکر نیز صحیح است. اگر فراموش کند و وقتی به یاد آورد که در حال رکوع می‌باشد، تکبیر بگوید و چیزی بر عهده‌اش نیست. حکم سجده نیز به همین صورت است.

س٩٤/ أحياناً يركع المكلف على عجل ويفقد الاستقرار فيقف وهو بعده لم يكمل ذكر الركوع، فهل يركع مرة أخرى، أو أنّ ركوعه صحيح ؟

پرسش ۹۴:

گاهی مکلّف با عجله رکوع می‌کند و استقرار و ثبات ندارد؛ بنابراین در حالی که ذکر رکوع را کامل نکرده است می‌ایستد. آیا باید بار دیگر به رکوع برود؟ یا رکوعش صحیح است؟

ج/ هذا الفعل غير جائز، ولكن إن فعله عن غفلة فركوعه صحيح ولا يعيده ولا يعيد صلاته.

پاسخ:

این کار جایز نیست؛ اما اگر از روی غفلت مرتکب شود، رکوعش صحیح است و آن را تکرار نمی‌کند و نمازش را نیز تکرار نمی‌کند.

س٩٥/ هل يجوز في ذكر السجود (سبحان ربي الأعظم) بدل (الأعلى) ؟

پرسش ۹۵:

آیا جایز است در ذکر سجود «سبحان ربی الاعظم» به جای «اعلی» گفته شود؟

ج/ يجوز.

پاسخ:

جایز است. 

س٩٦/ ما المقصود بالتسبيحة الصغرى في ذكر الركوع ؟

پرسش ۹۶:

منظور از (تسبیح صغری) در ذکر رکوع چیست؟

ج/ سبحان الله.

پاسخ:

سبحان الله.

س٩٧/ ذكر الإيماء في بحث الصلاة كثيراً، فهل المقصود به معناه اللغوي (أي الإشارة بالأعضاء كالرأس واليد والعين والحاجب)، أم له كيفية خاصة عند الاضطرار إليه في الصلاة، كصلاة العريان، أو المتوحل، أو المضطجع والمستلقي، أو من عجز عن الانحناء للركوع والسجود وغيرها ؟

پرسش ۹۷:

در بحث نماز، از عبارت ایما یا اشاره، بسیار گفته شده است. آیا منظور از آن، معنای لُغویِ آن است (مانند اشاره با اعضا همانند سر، دست، چشم و ابرو) و یا کیفیت و چگونگی خاصی هنگام اضطرار و نیاز به آن در نماز وجود دارد، مانند نماز عریان، نماز متوحّل (در گل فرو رفته)، مضطجع (دراز کشیده)، مستلقی (به پشت خوابیده)، و یا کسی که ناتوان از خم شدن برای رکوع و سجود و سایر موارد می‌باشد؟

ج/ المعنى اللغوي.

پاسخ:

معنای لغوی مورد نظر می‌باشد.

* * *