پرسش ۶۱: معنای آیه‌ی ﴿إِنَّ اللهَ يُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَن تَزُولَا....﴾

پرسش ۶۱: 

معنای آیه‌ی 

﴿إِنَّ اللهَ يُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَن تَزُولَا....﴾

سؤال/ ٦١: ما معنى: ﴿إِنَّ اللَّهَ يُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ أَنْ تَزُولا﴾ ([325]).

پرسش۶۱: معنای این آیه چیست: ﴿ خدا آسمان‌ها و زمين را نگه می‌دارد تا زوال نيابند﴾.([326])

الجواب: يمسك السماوات بمحمد ، فهو نور الله سبحانه وتعالى، ولولاه لساخت السماوات بأهلها وعادت عدماً، أما الأرض فيمسكها بخليفته فيها وحجته على أهلها، فلولا وجود الإمام المهدي (ع) لساخت الأرض بأهلها، أي: لزالت وعادت عدماً هي ومن عليها.

پاسخ: آسمان‌ها را بوسیله محمد(ص)  نگه می‌دارد که آن حضرت نور خداوند سبحان و متعال است و اگر او نبود آسمان‌ها اهلش را فرو می‌برد و به عدم باز‌می‌گشت. اما زمین را با خلیفه‌ی خود در آن و حجتش بر اهل آن نگاه می‌دارد؛ بنابراین اگر وجود امام مهدی (ع) نبود زمین اهلش را فرو می‌گرفت؛ یعنی نابود می‌شد و خود و هر کس‌که بر آن است به عدم بازمی‌گشت.

******

[325]- فاطر : 41.

[326]- فاطر: 41.