پرسش ۲۷۳: حوادث بصره و ناصریه در ماه محرم.

پرسش ۲۷۳:

حوادث بصره و ناصریه در ماه محرم.

السؤال/ ٢٧٣: السلام عليكم ورحمة الله و بركاته

أنا باحث عن الحق .. وبالتحديد الفرقة الناجية والله خير معين.

من حدث في البصرة والناصرية وبعض المناطق كان صعب التصديق من حيث نتيجته وما وصلت إليه الأمور من أحداث أنتم أعرف بيها.

أرجو من جنابكم توضيح الحكمة من ما حدث، وهل صحيح أنه أتباعك وعدوا بالنصر من قبلكم؟ وإلى أين تتجهون في نهجكم الذي خطته أيدكم كم اطلعة عليه سابقاً.

أرجو إرسالي لي بالجواب وبكل ما هو جديد من خالص شكري للتوضيح، فأنا باحث عن الحق و أتابع بشكل دقيق.

أرجو أن لا تبخلو عني بكل جديد .. والله ولي التوفيق وله الحمد والشكر على توفيقه.

المرسل: حسن الموسوي - العراق

السلام عليكم ورحمة الله و بركاته

من به دنبال حق و یافتن فرقه‌ی نجات یافته، هستم و خداوند، بهترین یاور است.

پذیرش دعوت در بصره و ناصریه و برخی مناطق دیگر، به دلایل حوادثی که پیش آمد که شما خودتان آگاهترید، دشوار است.

امیدوارم که حکمت آنچه رخ داد را بیان نمایید و آیا صحیح است که آنها پیروان شما بودند و دشمنان بر شما پیروز شدند؟ و رویکرد شما در کدام جهت است ؟ مسیری که شما آن را ترسیم نمودید و از قبل مشخص شد.

امیدوارم نامه‌ام را پاسخ گویید و تمام نکات ناگفته را بیان فرمایید. از توضیحات تشکر می‌کنم. من در جست‌وجوی حقیقت هستم و به طور دقیق آن را دنبال می‌کنم.

امیدوارم مرا از اتفاقات جدید باخبر سازید.... خداوند توفیق‌رسان است و حمد و سپاس مخصوص او است به جهت توفیقش.

فرستنده: حسن موسوی - عراق

الجواب: بسم الله الرحمن الرحيم، والحمد لله رب العالمين، وصلى الله على محمد وآل بيته الطيبين الطاهرين وسلم تسليماً.

الأخ حسن الموسوي .. وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته

پاسخ:

بسم الله الرحمن الرحیم

و الحمد لله رب العالمین، و صلی الله علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً.

برادر حسن موسوی .... وعليكم السلام ورحمة الله وبركاته

الحكمة فيها كالحكمة مما جرى في الطف، وكالحكمة مما جرى على كل أصحاب الدعوات الإلهية من تشريدهم وقتل أتباعهم ومحاولة قتلهم والاستهزاء بهم ووو....، وكالحكمة من ما جرى على رسول الله في بداية دعوته وتعذيب وقتل أتباعه، وكالحكمة من معركة أحد وأمور أخر كثيرة يطول شرحها، ولكن إليك الآية التالية لعلها تشرح لك ما تريد: ﴿أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَأْتِكُمْ مَثَلُ الَّذِينَ خَلَوْا مِنْ قَبْلِكُمْ مَسَّتْهُمُ الْبَأْسَاءُ وَالضَّرَّاءُ وَزُلْزِلُوا حَتَّى يَقُولَ الرَّسُولُ وَالَّذِينَ آمَنُوا مَعَهُ مَتَى نَصْرُ اللَّهِ أَلا إِنَّ نَصْرَ اللَّهِ قَرِيبٌ﴾([285]).

حکمتی که در آن وجود دارد، مشابه حکمتی است که در «طف» جریان دارد و مشابه حکمتی است که بر همه‌ی صاحبان دعوت الهی از آوارگی تا قتل پیروان‌شان، کوشش برای قتل و استهزای آنها و .... و .... گذشته است و مشابه حکمت آنچه در ابتدای دعوت رسول الله(ص) بر ایشان گذشت مانند تحت فشار قرار گرفتن و کشتار یارانش، می‌باشد و مشابه حکمتی است که در جنگ احد رخ داد و امور بسیاری که شرحش به طول می‌‌انجامد. به آیات زیر توجه نما تا شاید آنچه را خواهانی، برایت تشریح کند: «آیا می‌پنداريد به بهشت خواهيد رفت؟ در حالی که هنوز آنچه بر پیشینیانتان گذشته است، به شما نرسیده است! به ايشان سختی و رنج رسيد و متزلزل شدند، تا آنجا که پيامبر و مؤمنانی که با او بودند، گفتند: پس ياری خدا کِی خواهد رسيد؟ بدان که ياری خدا نزديک است»([286]).

﴿أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَيَعْلَمَ الصَّابِرِينَ﴾([287]).

« آيا می‌پنداريد به بهشت خواهيد رفت و حال آنکه هنوز برای خدا معلوم نشده است که از ميان شما چه کسانی جهاد می‌کنند و چه کسانی پايداری می‌ورزند؟»([288]).

﴿أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَكُوا وَلَمَّا يَعْلَمِ اللَّهُ الَّذِينَ جَاهَدُوا مِنْكُمْ وَلَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلا رَسُولِهِ وَلا الْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً وَاللَّهُ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ﴾([289]).

« آيا پنداشته‌ايد که شما به حال خود واگذاشته شده‌اید بی آنکه خدا کسانی از شما را که جهاد می‌کنند و جز خدا و پيامبرش و مؤمنان را به سرپرستی برنمی‌گزينند، معلوم دارد؟ خداوند به هر کاری که می‌کنيد آگاه است»([290]).

﴿أَحَسِبَ النَّاسُ أَنْ يُتْرَكُوا أَنْ يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لا يُفْتَنُونَ﴾([291]).

« آيا مردم پنداشته‌اند که چون بگويند: ايمان آورديم، رها می‌شوند، وديگر مورد آزمایش قرار نمی‌گیرند؟»([292]).

﴿وَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ آمَنَّا بِاللَّهِ فَإِذَا أُوذِيَ فِي اللَّهِ جَعَلَ فِتْنَةَ النَّاسِ كَعَذَابِ اللَّهِ وَلَئِنْ جَاءَ نَصْرٌ مِنْ رَبِّكَ لَيَقُولُـنَّ إِنَّا كُنَّا مَعَكُمْ أَوَلَيْسَ اللَّهُ بِأَعْلَمَ بِمَا فِي صُدُورِ الْعَالَمِينَ﴾([293]).

« از میان مردم کسانی هستند که می‌گويند: به خدا ايمان آورده‌ايم؛ اما چون در راه خدا آزاری ببينند، آن آزار را چون عذاب خدا به شمار می‌آورند و چون از سوی پروردگار تو مددی رسد، می‌گويند: ما نيز با شما بوده‌ايم. آيا خدا به آنچه در دل‌های جهانیان می‌گذرد، آگاهتر نيست؟»([294]).

إذن فهو فتنة وابتلاء للكل الناس من آمن منهم ومن كفر.

بنابراین، این حادثه، فتنه و آزمایشی برای همه‌ی انسان‌ها است؛ چه آنهایی که ایمان آوردند و چه کسانی که کافر شدند.

أمّا عن سؤالك فإنّ السيد اليماني لم يحدّد لأحدنا في يوم من الأيام موعداً للنصر، ولكن الله سبحانه وتعالى والرسول(ص) وأهل بيته(ع) واليماني (ع) وعدونا بالنصر جزماً، أما الوقت فلم يحدده أحد.

اما درباره‌ی سوالت، سید یمانی برای هیچ کدام از ما موعدی را برای پیروزی تعیین نکرده است ولی خدای سبحان ومتعال و پیامبر(ص) و اهل بیت(ع) و یمانی(ع)، به طور حتم به پیروزی ما وعده داده‌اند اما زمان آن را هیچ کس تعیین نکرده است.

وأمّا الاتجاه في النهج فإليك جواب السيد اليماني:

اما برای آگاهی از رویکرد دعوت و مسیر آن، به پاسخ سید یمانی توجه نما:

يقول السيد أحمد الحسن اليماني الموعود: (فدعوتي كدعوة نوح (ع) وكدعوة إبراهيم (ع) وكدعوة موسى (ع) وكدعوة عيسى (ع) وكدعوة محمد(ص). أن ينتشر التوحيد على كل بقعة في هذه الأرض هدف الأنبياء والأوصياء هو هدفي، وأبيّن التوراة والإنجيل والقرآن، وما اختلفتم فيه، وأبين انحراف علماء اليهود والنصارى والمسلمين وخروجهم عن الشريعة الإلهية ومخالفتهم لوصايا الأنبياء(ع).

سید احمد الحسن یمانی موعود می‌فرماید: «دعوت من مانند دعوت نوح(ع) و ابراهیم(ع) و موسی(ع) و عیسی(ع) و مانند دعوت محمد(ص) است تا آنکه توحید بر تمام نقاط این زمین منتشر گردد. هدف انبیا و اوصیا، هدف من هم است و تورات و انجیل و قرآن و اختلافاتی را که در آنها کردیده‌اید، را تبیین می‌کنم و انحراف علمای یهود و مسیحی و مسلمان و خروجشان از شریعت الهی و مخالفتشان با وصیت‌های انبیا را آشکار می‌سازم.

إرادتي هي إرادة الله سبحانه وتعالى ومشيئته. أن لا يريد أهل الأرض إلاّ ما يريده الله سبحانه وتعالى، أن تمتلئ الأرض قسطاً وعدلاً كما ملئت ظلماً وجوراً، أن يشبع الجياع ولا يبقى الفقراء في العراء، أن يفرح الأيتام بعد حزنهم الطويل، وتجد الأرامل ما يسد حاجتها المادية بعز وكرامة …… أن …… وأن …… أن يطبق أهم ما في الشريعة العدل والرحمة والصدق)([295]).

اللجنة العلمية - أنصار الإمام المهدي (مكن الله له في الأرض)

خواسته‌ی من، خواسته‌ی خدای سبحان ومتعال و مشیت او است تا مردم زمین جز آنچه او سبحان ومتعال می‌خواهد، نخواهند؛ تا آنکه زمین همانگونه که از ظلم و ستم پر شده است، از عدل و قسط پر شود؛ تا گرسنگان سیر شوند و فقیری باقی نماند؛ تا یتیمان پس از اندوه طولانیشان، شاد گردند؛ تا شوهر مرده‌ها، با عزت و کرامت، حاجات مادیشان برآورده شود.... و.... و ..... و تا مهم‌ترین اهدافی که در شریعت وجود دارد، یعنی عدل و رحمت و راستی، تحقق یابد»([296]).

هیأت علمی - انصار امام مهدی(ع) (خداوند در زمین تمکینش دهد)

******

[285]- البقرة: 214.

[286] - بقره: 214.

[287]- آل عمران: 142.

[288] - آل عمران: 142.

[289]- التوبة: 16.

[290] - توبه: 16.

[291]- العنكبوت: 2.

[292] - عنکبوت: 2.

[293]- العنكبوت: 10.

[294] - عنکبوت: 10.