چهارم: روی گردانیدن از اوصیای پیامبر (ص)

رابعاً: الإعراض عن أوصياء النبي (ص)

چهارم: روی گردانیدن از اوصیای پیامبر (ص)

وهذا بيّن، فقد أعرض السنّة عن الأئمة ، وتركوا الأخذ منهم والرجوع إليهم في المتشابهات.

این، واضح و آشکار است که اهل سنت، از ائمه (علیهم السلام) روی گردانیدند و برگرفتن از آنها و مراجعه کردن به آنها در مسایل متشابه را ترک گفتند.

أمّا بالنسبة للإمام المهدي (ع) فالأعراض عنه حاصل سواء في زمن الغيبة الصغرى أم في زمن الغيبة الكبرى، ويكاد الشيعة فضلاً عن غيرهم لا يذكرونه.

اما در خصوص امام مهدی (ع)، روی گردانیدن از ایشان (ع) به وقوع پیوسته است، چه در دوران غیبت صغری و چه در طول غیبت کبری، و تقریباً شیعه نیز علاوه بر دیگران، از ایشان (ع) یادی نمی‌کنند.

وسيأتي البحث في إعراض الأمة عن قائدها خاتم أوصياء النبي  المهدي (ع) .

در بخش‌های بعدی بحث در خصوص روی گردانیدن امّت از پیشوایشان، آخرین اوصیای پیامبر (ص) امام مهدی (ع) خواهد آمد.