پرسش ۷۸۸: آیا کسی که ریشش را می‌تراشد، شهادتش صحیح است؟

پرسش ۷۸۸: 

آیا کسی که ریشش را می‌تراشد، شهادتش صحیح است؟

السؤال/ ۷۸۸: بسم الله خير الاسماء والسلام على خير الانبياء محمد وعلى اله والأئمة والمهدين وسلما تسليما اتقدم سيدي بسؤال الا وهو (هل ان حالق اللحية لا تقبل شهادته بالإسلام وما حكم من شهد على زيجة وهوا حالق للحية هل يعد الزواج لاغ وارغب بمعرفة هل حلاقة اللحية حرام ام لا وما هو الجائز من حلقها ان كان محرما)؟ ولكم منا جزيل الشكر وفائق الاحترام وجعلنا الله من انصاركم المخلصين.

بسم الله خیر الاسماء. والسلام علی خیر الانبیا محمد و علی آله والائمة و المهدیین و سلم تسلیماً. آقای من! پرسشم را تقدیم می‌کنم. اینکه آیا کسی که ریش خود را از ته می‌تراشد، گواهی‌اش به اسلام پذیرفته نمی‌شود؟ حکم کسی که بر عقد و ازدواج حاضر می‌شود در حالی که ریش خود را تراشیده است، چیست؟ آیا ازدواج با او باطل و بی‌ارزش است؟ می‌خواهم بدانم تراشیدن ریش، حرام است یا خیر؟ اگر حرام است، تراشیدن جایز آن، چگونه است؟

بهترین تشکرات و برترین احترامات ما به شما. خداوند ما را جزو انصار مخلص شما قرار دهد.

الجواب: بسم الله الرحمن الرحيم

والحمد لله رب العالمين، وصلى الله على محمد وآل محمد الأئمة والمهديين وسلم تسليماً.

پاسخ: بسم الله الرحمن الرحیم

والحمدلله رب العالمين، وصلى الله على محمد وآل محمد الأئمة والمهديين وسلم تسلیماً کثیراً.

وفقكم الله وسدد خطاكم، حلاقة اللحية من اللمم وليست من كبائر الذنوب التي يعاقب عليها بالنار، نعم هي تسبب سلب التوفيق من الإنسان ﴿الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَى﴾[النجم: 32]، والمؤمن عموماً يحكم بعدالته ولا يحكم بفسقه وعدم عدالته إلّا إن علم بارتكابه كبيرة من محارم الله أو انتهاكه لمحارم الله واستخفافه بها وكمثال تسقط عدالته لو علم أنه شرب خمراً أو ارتكب فاحشة الزنى، وتعود عدالته لو علم أنه تاب من هذه الكبيرة، ولا تسقط عدالته لمجرد أنه حلق لحيته أو سمع غناء أو ما شابه من اللمم من المحرمات، بل لابد أن يكون أيضاً يكرر ارتكاب هذا الحرام مستخفاً بمحارم الله غير مبالٍ أنه يتعدّى حدود الله بهذا الفعل.

خداوند به شما توفیق دهد و گام‌هایتان را استوار بدارد. از تَه تراشیدن ریش، جزو گناهان صغیره است و از گناهان کبیره‌ای که با آتش عقوبت شود، نمی‌باشد. آری، باعث سلب توفیق از انسان می‌گردد: ﴿کسانی که از گناهان بزرگ و زشتي‌ها اجتناب می‌کنند مگر لغزش‌هایی کوچک، بدانند که آمرزش پروردگار تو وسيع است، و او به شما آنگاه که از زمين بيافريدتان و آنگاه که در شکم مادرتان پنهان بوديد، آگاه‌تر است. خويشتن را بی‌گناه مپندارید او است که پرهيزگاران را بهتر می‌شناسد﴾([88]). به طور کلی ما حکم به عدالت مؤمن می‌کنیم نه فسق و عدالت نداشتن او؛ مگر اینکه به مرتکب شدن گناه کبیره‌ای از حرام‌های خداوند توسط او یقین پیدا کنیم یا اینکه به محارم خداوند بی‌احترامی کند و آنها را سبک بشمارد؛ به عنوان مثال، اگر یقین پیدا شود که شرب خمر داشته یا مرتکب عمل زشت زنا شده است، عدالت او از بین می‌رود و اگر به توبه‌ی او از این گناه کبیره یقین پیدا شود، عدالتش باز ‌می‌گردد. به مجرد ‌تراشیدن ریش توسط کسی یا گوش دادن به غنا یا گناهان صغیره‌ی شبیه آن، عدالت شخص از بین نمی‌رود؛ بلکه باید انجام دادن این حرام و بی‌احترامی و کوچک شمردن و بی‌مبالاتی او به حرام‌های خداوند تکرار شود و اینکه با این عملش از حدود خداوند تجاوز کرده باشد.

والسلام عليكم ورحمة الله وبركاته.

أحمد الحسن - صفر/ 1433 هـ

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

احمدالحسن ـ صفر ۱۴۳۳ هـ

******

[88]- نجم: 32.