پرسش ۶۵: «رسول من الله یتلو صُحُفاً مطهرة....» آیا این آیه‌ی مبارک بر وجود بیش از یک کتاب در داخل قرآن کریم دلالت می‌کند؟

پرسش ۶۵:

 «رسول من الله یتلو صُحُفاً مطهرة....» 

آیا این آیه‌ی مبارک بر وجود بیش از یک کتاب در داخل قرآن کریم دلالت می‌کند؟

السؤال/ ٦٥: بسم الله الرحمن الرحيم، سيدي ومولاي رسول ووصي ويماني الإمام المهدي السيد أحمد الحسن، السلام عليكم ورحمة الله وبركاته.

قال تعالى: ﴿رَسُولٌ مِّنَ اللَّهِ يَتْلُو صُحُفاً مُّطَهَّرَةً * فِيهَا كُتُبٌ قَيِّمَةٌ﴾([118]).

هل تدل هذه الآية المباركة على وجود أكثر من كتاب داخل القرآن الكريم ؟ أرجو الإجابة بوضوح. وسلام الله عليك ورحمته وبركاته.

المرسل : ميثم برزان

بسم الله الرحمن الرحیم، آقا و مولای من، فرستاده و وصی و یمانی امام مهدی(ع) سید احمد الحسن، سلام علیکم و رحمت الله و برکاته.

خداوند متعال می‌فرماید: «(فرستاده‌ای از جانب خدا که صحيفه‌های پاک را می‌خواند * در آنها کتاب‌هایی است راست و درست)»([119]).

آیا این آیه‌ی مبارک بر وجود بیش از یک کتاب در داخل قرآن کریم دلالت می‌کند؟ خواهشمندم پاسخی واضح بدهید. والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته.

فرستنده: میثم برزان

الجواب: بسم الله الرحمن الرحيم، والحمد لله رب العالمين، وصلى الله على محمد وآل محمد الأئمة والمهديين وسلم تسليماً.

قال تعالى: ﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ * فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ * لا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ﴾ ([120])، فلو كان المراد بالقرآن في هذه الآيات: ﴿إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ﴾ هو الألفاظ فقط الموجودة عند كل الناس لما قال تعالى: ﴿فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ﴾ ومعنى مكنون هنا أي محفوظاً ومخزوناً. ثم إنّه ليس فقط محفوظاً في كتاب، بل هذا الكتاب ﴿لا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ﴾. فهذه الـ ﴿كُتُبٌ قَيِّمَةٌ﴾ التي تسأل عنها، لا يمسّها ﴿إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ﴾؛ لأنّها في ﴿صُحُفاً مُطَهَّرَةً﴾([121]).

پاسخ:بسم الله الرحمن الرحیم،والحمدلله رب العالمین،وصلی الله علی محمد و آل محمد الائمة والمهدیین وسلّم‌تسلیماً.

خداوند متعال می‌فرماید: « هر آينه، اين قرآنی است گرامی‌قدر * در کتابی مکنون * که جز پاکان بر آن دست نیازند »([122]). اگر منظور از قرآن در این آیات «إِنَّهُ لَقُرآنٌ کَریمٌ» فقط همان لفظ‌ها و کلمات موجود در بین تمام مردم باشد، خداوند می‌فرماید «في کِتابٍ مَّکنُون» و معنای «مکنون» در اینجا یعنی محفوظ و نگه‌داشته شده. پس آن، نه تنها در کتاب محفوض است بلکه این کتاب را « جز پاكشدگان بر آن دست نیازند ». پس این «كُتُبٌ قَيِّمَةٌ» که از آن سؤال می‌کنید هیچ کس به آن دسترسی ندارد « جز پاکیزگان »  چرا که در «صُحُفاً مُطَهَّرَةً» قرار دارند.

عن بريد العجلي، قال: سألت أبا جعفر (ع) عن قول الله تعالى: ﴿صُحُفاً مُطَهَّرَةً فِيها كُتُبٌ قَيِّمَةٌ﴾، قال: (هو حديثنا في صحف مطهرة من الكذب) ([123]).

از برید عجلی نقل شده است که گفت: از ابو جعفر(ع) در مورد « صحيفه‌های پاک * در آنها کتاب‌هایی است راست و درست »  پرسیدم. فرمود: «گفتار ما است که در صُحُف و کتاب‌هایی از دروغ، پاکیزه و مطهرند»([124]).

وعن جابر، عن أبي جعفر (ع)، في قوله عزّ وجل: ﴿لَمْ يَكُنِ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتابِ﴾، قال: (هم مكذبو الشيعة؛ لأنّ الكتاب هو الآيات وأهل الكتاب الشيعة، وقوله: ﴿وَالْمُشْرِكِينَ مُنْفَكِّينَ﴾ يعني المرجئة، ﴿حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَةُ﴾، قال: يتضح لهم الحق. وقوله: ﴿رَسُولٌ مِنَ اللَّهِ﴾ يعني محمداً (ص)، ﴿يَتْلُوا صُحُفاً مُطَهَّرَةً﴾ يعني يدل على أولي الأمر من بعده، وهم الأئمة  وهم الصحف المطهرة. وقوله: ﴿فِيها كُتُبٌ قَيِّمَةٌ﴾ أي: عندهم الحق المبين. وقوله: ﴿وَما تَفَرَّقَ الَّذِينَ أُوتُوا الْكِتابَ﴾ يعني مكذبو الشيعة، وقوله: ﴿إِلَّا مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّنَةُ﴾ أي بعد ما جاءهم الحق، ﴿وَما أُمِرُوا هؤلاء الأصناف إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ﴾ والإخلاص: الإيمان بالله وبرسوله (ص) والأئمة (ع) .......) ([125]).

از جابر از ابو جعفر(ع) در مورد این سخن خداوند متعال « کافران اهل کتاب دست برندارند »  نقل شده است که فرمود: «آنها، تکذیب کنندگان شیعه هستند؛ زیرا کتاب، همان آیات و اهل کتاب، شیعیان هستند و این فرمایش « و مشکرین جدا شده »  یعنی مرجئه (طایفه‌ی منحرف)، « تا برايشان برهانی روشن بيايد »  فرمود: حق برای آنها واضح گردد و این سخن خداوند «رَسولٌ مِن الله» یعنی حضرت محمد(ص)، «يَتْلُوا صُحُفاً مُطَهَّرَةً» یعنی اولو الامر و جانشینان بعد از خود را معرفی می‌کند و آنها ائمه(ع) هستند که همان «صُحُفٌ مُطَهَّرَة» می‌باشند و این سخن خداوند متعال «فیهَا کُتُبٌ قَیّمه» یعنی حقِّ آشکار، نزد آنها است و این سخن « و کسانی که کتاب به ایشان داده شد، متفرق نشدند »  یعنی تکذیب کنندگان شیعه، و این سخن «الّا مِن بَعدِ ما جاءَتهُم البَیِّنَة» یعنی بعد از اینکه حق برای آنها هویدا گشت، « و آنان را جز اين فرمان ندادند که خدا را بپرستند در حالی که در دين او اخلاص می‌ورزند »  و اخلاص یعنی ایمان به خدا و به رسول خدا(ص) و ائمه(ع)....»([126]).

******

[118]- البينة: 2 – 3.

[119] - بینه: 2 و 3.

[120]- الواقعة: 77 – 79.

[121]- البينة: 2.

[122] - واقعه: 77 تا 79.

[123]- بصائرالدرجات: ص516.

[124] - بصائر الدرجات: ص 516.

[125]- بحارالأنوار: ج23 ص369.

[126] - بحار الانوار: ج 23 ص 369.