پرسش ۱۱۲: معنای آیه‌ی ﴿ آنان که با تو بيعت می‌کنند جز اين نيست که با خدا بيعت می‌کنند....﴾

پرسش ۱۱۲: 

معنای آیه‌ی 

﴿ آنان که با تو بيعت می‌کنند جز اين نيست که با خدا بيعت می‌کنند....﴾

سؤال/ ۱۱۲: ما معنى قوله تعالى: ﴿إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّمَا يَنْكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْراً عَظِيماً﴾([470])؟

معنای این آیه چیست:(آنان که با تو بيعت می‌کنند جز اين نيست که با خدا بيعت می‌کنند. دست خدا روی دست‌هايشان است و هر که بيعت بشکند، به زيان خود شکسته است و هر که به آن بيعت که با خدا بسته است وفا کند، او را مزدی کرامند دهد).([471])

الجواب: محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) هو يد الله، وفي الحديث القدسي ما معناه:(لا يزال عبدي يتقرب إليَّ بالفرائض حتى يكون يدي وعيني …)([472])، فالحجة على أهل الأرض هو يد الله وعين الله في خلقه، وفي دعاء السمات:(وظهورك في جبل فاران)([473])، أي ظهور الله في مكة بمحمد(صلی الله علیه و آله و سلم).

پاسخ: حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) دست خدا است و در حدیث قدسی به این معنا آمده:(بنده‌ام همچنان با انجام واجبات به من نزدیک می‌شود، تا آنجا که دست من و چشم من می‌گردد....)([474]) حجّت بر اهل زمین همان دست خدا و چشم خدا در میان خلق او می‌باشد و در دعای سمات آمده است:(وظُهُورِکَ فِی جَبَلِ فَارَانَ)([475])(و به ظهور پرفروغت در کوه فاران ـ‌کوهی نزدیک مکه و محل مناجات پیامبر‌ـ)؛ یعنی ظهور الله در مکه به وسیله‌ی محمد(صلی الله علیه و آله و سلم).

******

[470]- الفتح : 10.

[471]- فتح: 10.

[472]- انظر الكافي : ج2 ص352 – 353، باب من آذى المسلمين واحتقرهم ح7 و 8. وكذلك انظر صحيح البخاري : ج7 ص190، كتاب الرقاق.

[473]- مصباح المتهجد : 419.

[474]-کافی: ج 2 ص 352 و 353 باب کسی که مسلمانان را اذیت و تحقیر کند، حدیث 7 و 8؛  صحیح بخاری: ج 7 ص 190 کتاب رقاق.

[475]- مصباح المجتهد: ص 419.