پرسش ۱۱۵: معنای حدیث پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم):(حسين مني وأنا من حسين)

پرسش ۱۱۵:

 معنای حدیث پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم):

(حسين مني وأنا من حسين)

سؤال/ ١١٥: قال رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم) :(حسين مني وأنا من حسين)([485])، ما معنى أنا من حسين؟

پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:(حسین از من است و من از حسینم)([486])،(من از حسین هستم) به چه معنا است؟

الجواب: الحسين(علیه السلام) في كل العوالم من رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)، ودون رسول الله هذا أكيد، ولكن الذي يظهر أمر رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم)  وفضله ومقامه الرفيع وحقه ويعرفه لأهل الأرض هو الإمـام المهدي(علیه السلام)، ﴿هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ﴾([487]).

پاسخ: حسین(علیه السلام)  در همه‌ی عوالم از پیامبر خدا  است و قطعاً پایین‌تر از پیامبر خدا می‌باشد؛ اما کسی که امر پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله و سلم) و فضل و مقام بلند و حق آن حضرت(صلی الله علیه و آله و سلم) را آشکار می‌سازد و به اهل دنیا می‌شناساند، امام مهدی(علیه السلام) است:(او کسی است که فرستاده‌ی خود را با هدايت و دين حق فرستاد، تا آن را بر همه‌ی دين‌ها پيروز گرداند، هر چند مشرکان را خوش نيايد)([488]).

فالدين الإسلامي المحمـدي الأصيل يظهر على الأرض بالإمـام المهدي(علیه السلام)، والإمـام المهدي(علیه السلام) من ولد الحسين(علیه السلام)، وثورة الإمام المهدي(علیه السلام) أساسها ومرتكزها الحقيقي هو ثورة الحسين(علیه السلام)، فبالإمام المهدي(علیه السلام) تتحقق هذه الآية: ﴿لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ﴾، ويعرف أهل الأرض محمـداً(صلی الله علیه و آله و سلم)  وعظيم شأنه ومقامه الرفيع، والإمـام المهدي(علیه السلام) ثمرة من ثمرات الحسين(علیه السلام)، وثورة الإمام المهدي(علیه السلام) الإصلاحية العالمية ما هي إلا الثمرة الحقيقية التي أنتجتها ثورة الحسين(علیه السلام)، فبالحسين(علیه السلام) بقي الإسلام وبقي محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)، وبالحسين يظهر الإسلام ويظهر محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)، وبالحسين يعرف الإسلام ويعرف محمد(صلی الله علیه و آله و سلم).

دین اسلام محمدیِ اصیل، به وسیله‌ی امام مهدی بر روی زمین ظاهر می‌گردد و امام مهدی(علیه السلام) از فرزندان امام حسین(علیه السلام) است و پایه و کانون حقیقی انقلاب امام مهدی(علیه السلام)، انقلاب امام حسین(علیه السلام) می‌باشد. پس با امام مهدی(علیه السلام) آیه‌ی ﴿لِيُظْهِرَهُۥ عَلَى ٱلدِّينِ كُلِّهِ﴾ تحقّق می‌یابد و اهل زمین، محمد(صلی الله علیه و آله و سلم)  و شأن عظیم و مقام والای آن حضرت(صلی الله علیه و آله و سلم) را می‌شناسند و امام مهدی(علیه السلام)، خود، نتیجه‌ای از نتایج انقلاب حسین(علیه السلام) است و انقلاب اصلاحی جهانی امام مهدی(علیه السلام)، چیزی جز ثمره و نتیجه‌ی واقعی برگرفته شده از انقلاب امام حسین(علیه السلام) نیست. پس با حسین(علیه السلام) اسلام پایدار و حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) باقی ماند و با حسین(علیه السلام) اسلام و حضرت محمد ظاهر می‌گردد، و با حسین(علیه السلام) اسلام شناخته می‌شود و حضرت محمد(صلی الله علیه و آله و سلم) نیز شناخته می‌گردد.

******

[485]- بحار الأنوار : ج43 ص261.

[486]- بحار الانوار: ج 43 ص 261.

[487]- التوبة : 33.

[488]- توبه: 33.