پرسش ۶۴۱: آیا پیامبر(ص) غیب می‌داند؟

پرسش ۶۴۱:

 آیا پیامبر(ص) غیب می‌داند؟

السؤال/ ٦٤١: هل الرسول عليه الصلاة والسلام يعلم الغيب؟

المرسل: أبو عبد العزيز - الكويت

پرسش ۶۴۱: آیا پیامبر(ص) غیب می‌داند؟

 فرستنده: ابوعبدالعزیز ـ کویت

الجواب: بسم الله الرحمن الرحيم

الحمد لله رب العالمين، وصلى الله على محمد وآله الأئمة والمهديين وسلم تسليماً كثيراً.

ورد في صحيح مسلم ج٨ ص١٧٢:

("وحدثني" يعقوب بن إبراهيم الدورقي وحجاج بن الشاعر جميعاً، عن أبي عاصم، قال حجاج، حدثنا أبو عاصم، أخبرنا عزرة بن ثابت، أخبرنا علباء بن أحمر، حدثني أبو زيد (يعني عمرو بن أخطب)، قال: صلى بنا رسول الله (صلى الله عليه وسلم) الفجر وصعد المنبر، فخطبنا حتى حضرت الظهر، فنزل فصلى ثم صعد المنبر فخطبنا حتى حضرت العصر، ثم نزل فصلى، ثم صعد المنبر فخطبنا حتى غربت الشمس فأخبرنا بما كان وبما هو كائن فأعلمنا أحفظنا). انتهى

پاسخ:  بسم اللّه الرحمن الرحیم

و الحمد للّه رب العالمین، و صلی اللّه علی محمد و آل محمد الائمة و المهدیین و سلم تسلیماً کثیراً.

در صحیح مسلم، ج ۸، ص ۱۷۲ آمده‌است:

ابو‌زید (یعنی عمر بن خطاب) می‌گوید: پیامبر(ص) با ما نماز صبح خواند و بعد به منبر رفت و خطبه خواند تا وقت‌ظهر شد. از منبر به زیر آمد و نماز‌خواند سپس به منبر رفت و برای ما خطبه خواند تا زمان‌عصر فرا‌‌رسید. سپس پایین‌آمد و نماز‌خواند. سپس به بالای منبر رفت و برای ما خطبه خواند تا خورشید غروب کرد. او خبر‌‌داد به ما آن‌چه را که اتفاق افتاده‌است و آن‌چه را که اتفاق خواهد‌افتاد، پس داناترین ما حافظ‌ترین ما است‌... تا انتها.

("وحدثنا" عثمان بن أبي شيبة وإسحاق بن إبراهيم، قال عثمان: حدثنا وقال إسحاق: أخبرنا جرير، عن الأعمش، عن شقيق، عن حذيفة، قال: قام فينا رسول الله (صلى الله عليه وسلم) مقاماً ما ترك شيئاً يكون في مقامه ذلك إلى قيام الساعة إلا حدث به، حفظه من حفظه ونسيه من نسيه، قد علمه أصحابي هؤلاء وأنه ليكون منه الشيء قد نسيته فأراه فاذكره كما يذكر الرجل وجه الرجل إذا غاب عنه ثم إذا رآه عرفه).

حذیفه گفته‌است: پیامبر(ص) در میان ما به‌پا خواست و از آن‌چه که تا روز قیامت اتفاق خواهد‌افتاد خبر‌داد. بعضی آن‌را حفظ‌کردند و به‌خاطر سپردند و برخی آن‌را فراموش‌نمودند. گروهی از اصحاب ما آن‌را دانستند و چیزهایی از آن‌را فراموش کردم. اما اگر آن‌را ببینم به‌یاد‌می‌آورم، همان‌طور که مردی چهره‌ی مرد دیگری‌را که از او دور شده‌باشد، وقتی ببیند، به‌یاد‌می‌آورد و می‌شناسد.

ولكن هذا لا يخرج عن قوله تعالى: ﴿عَالِمُ الْغَيْبِ فَلَا يُظْهِرُ عَلَى غَيْبِهِ أَحَداً * إِلَّا مَنِ ارْتَضَی مِن رَّسُولٍ﴾([206])، فعلمه بالغيب بإظهار من الله له.

       اللجنة العلمية/ أنصار الإمام المهدي

أبو محمد الأنصاري - ١٥/ شوال/ ١٤٣١ هـ

ولی این مطلب آن‌را از حدود سخن خداوند متعال خارج نمی‌گرداند: ﴿او دانای غیب است و غیب خود‌را بر هیچ ‌کس آشکار‌نمی‌سازد، مگر بر آن پیامبری که از او خوشنود باشد)([207])، و علم او از غیب، به‌وسیله‌ی آشکار‌سازی خداوند از برای او می‌باشد.

      هیأت علمی انصار امام مهدی(ع)

ابومحمد انصاری - ۵/شوال/۱۴۳۱ ه. ق

* * * * * *

[206]- الجن: 26 – 27.

[207]- جن: 26 و 27.